Κατιμέρια (τηγανίτες Λήμνου) με πετιμέζι / Pancakes ''Katimeria'' (from Lemnos island) with grape molasses
9:28:00 π.μ.
Στις καλοκαιρινές μας διακοπές - και γενικότερα στις εξορμήσεις μας - προσπαθούμε να δοκιμάζουμε τις γεύσεις του τόπου που βρισκόμαστε.
Τι το καλύτερο από τα τοπικά προϊόντα. Ισως εμείς στις πόλεις να τα αγαπάμε και να τα αποζητάμε περισσότερο, γιατί δεν έχουμε άμεση πρόσβαση σε αυτά. Σε κάποια τουλάχιστον μιας και τώρα βρίσκεις παντού τα πάντα.
Εκτός των γευμάτων για μένα παίζει σημαντικό ρόλο το πρωινό. Ίσως γιατί τις καθημερινές από βιασύνη και νύστα δεν το απολαμβάνω τόσο. Μόνο τα σ/κ που ο χρόνος είναι λιγότερο πιεστικός.
Στο πρωϊνό λοιπόν... Τα προσέχω και τα μετράω όλα. Από εμφάνιση, παρουσίαση, τοπικά προϊόντα & υλικά, μέχρι την γεύση που είναι και το ζητούμενο.
Εχω καταντήσει η γραφική της οικογένειας ή καλύτερα η ''γκρίνια''. Ενίοτε παράξενη και κολλημένη. Ναι, ναι ... με αγαπάνε δεν το κρύβουν 😂 😜
Έχετε δει τον Ζήκο στο Μπακαλόγατο που έλεγε για την φέτα στην Φιφίκα ''μήτε να την αγγίξεις''? Καπως έτσι ήμουν κι εγώ.
Στην Κρήτη λοιπόν απογοητεύτηκα από το πρωινό ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου τόσο. Κι αυτό γιατί ήμουν στην Κρήτη. Το καθ' όλα ωραιότατο μέρος και δωμάτιο που μέναμε έπασχε από πρωινό. Για τα δικά μου πάντα δεδομένα, αλλά και για τα δεδομένα του τόπου. Οι υπόλοιποι συμβιβάστηκαν
Πήγα με χαρά την πρώτη μέρα, η οποία έφυγε αμέσως και την θέση της πήρε η απογοήτευση.
Η περιοχή έχει πολλούς τουρίστες. Ωραία ως εδώ. Ο Αγγλος όμως που θα έρθει νομίζω θα ήθελε να δοκιμάσει ένα τοπικό προϊόν και όχι να φάει τα φασόλια ''μπλουμ'' που τα τρώει στην πατρίδα του. Τα “baked beans” δεν είναι παραδοσιακή μας συνταγή.
Φασόλια ''μπλουμ'', ομελέτα που δεν μου γέμιζε το μάτι, πίτσα υποτίθεται σε μπουκιές που ποτέ δεν δοκίμασα, μια τυρόπιτα έτοιμη στριφτή κομμένη σε μικρά κομμάτια, τυριά τα γνωστά ''πλαστικά'' σε φέτες, μπέικον (οπτικά χάλια), λουκανικάκια, ζαμπόν & παριζάκι !!!😞 Ο χυμός φυσικά προκάτ, μαρμελάδες συσκευασμένες (τουλάχιστον ελληνική φίρμα), κρουασανάκια (μόνο αυτά έφαγα), ελιές (βιολογικές έλεγε, κι από αυτές έφαγα).
Δυστυχώς δεν δίνεται σημασία σε αυτό το σημαντικό κομμάτι που λέγεται πρωινό και δη ελληνικό πρωινό. Υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις βέβαια.
Εγώ θα ήθελα μια κρητική γραβιέρα για τυρί κι όχι το πλαστικό τυρί (αμφιβόλου προέλευσης). Θα ήθελα ένα ανθότυρο Κρήτης. Την ομελέτα θα την ήθελα με απάκι ή με λαχανικά εποχής (πχ. κολοκυθάκια), μυζηθρόπιτες ζεστές με μέλι, χορτοπιτάκια, ξεροτίγανα, Σφακιανές πίτες, κρητικά παξιμάδια... ξυλάγγουρο (που παρεπιπτόντως είναι νοστιμότατο)... πόσα άλλα ακόμα ...
Εγώ θα ήθελα μια κρητική γραβιέρα για τυρί κι όχι το πλαστικό τυρί (αμφιβόλου προέλευσης). Θα ήθελα ένα ανθότυρο Κρήτης. Την ομελέτα θα την ήθελα με απάκι ή με λαχανικά εποχής (πχ. κολοκυθάκια), μυζηθρόπιτες ζεστές με μέλι, χορτοπιτάκια, ξεροτίγανα, Σφακιανές πίτες, κρητικά παξιμάδια... ξυλάγγουρο (που παρεπιπτόντως είναι νοστιμότατο)... πόσα άλλα ακόμα ...
Λίγα πράγματα όχι πολλά, που θα άλλαζαν το απλό πρωϊνό σε γευστική πανδαισία.
Τα φθηνά εισαγόμενα τυριά ή αλλαντικά σαφώς και μειώνουν το κόστος του πρωϊνού αλλά εχουν καταστροφικές επιπτώσεις στην ταυτότητα του εκάστοτε προορισμου. Και αυτή η τατυτότητα των προορισμών προσδιορίζεται από τα τοπικά παραδοσιακά προϊόντα και εν συνεχεία από τις παραδοσιακές συνταγές.
Θα προτιμούσα επίσης στο cafe στον Αγ. Νικόλαο, αντί για τα pancakes με παντζάρι που συνόδευαν με σαντιγί, να είχαν τα απίστευτα καλιτσούνια με μέλι που έφαγα στα Ανώγεια. Ωραία και τα pancakes δεν λέω, αλλά όταν έχεις τόσο καλή πρώτη ύλη μέσα στα πόδια σου κι άμα δεν προβάλεις τις τοπικές παραδοσιακές συνταγές, τότε τι?
Από ότι είδα ο κόσμος τρώει ότι του δώσουν. Έχει χάσει την γευστική του ικανότητα να διακρίνει το νόστιμο & ποιοτικό από το απλά ''φαγώσιμο''.
Και το άλλο εντυπωσιακό : σε μεγάλο σουπερ μαρκετ (κρητικό) είχε αβοκάντο εισαγωγής. Εισαγωγής!!! Που η Κρήτη έχει δική της παραγωγή αβοκάντο. Αυτό !!!
Και το άλλο εντυπωσιακό : σε μεγάλο σουπερ μαρκετ (κρητικό) είχε αβοκάντο εισαγωγής. Εισαγωγής!!! Που η Κρήτη έχει δική της παραγωγή αβοκάντο. Αυτό !!!
Επίσης, θυμήθηκα ότι όταν είχα πρωτοπάει στα Χανιά το 1999 σε ταβέρνες ζητούσα κρητική γραβιέρα και δεν είχαν. Αυτό το θυμάμαι χαρακτιριστικά γιατί μου είχε κάνει εντύπωση.
Αλλο ένα που κατάλαβα είναι πως στα χωριά τρως το καλύτερο φαΐ κι όχι στις μεγάλες πόλεις. Κι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα.
Ολα τα παραπάνω ήταν η αφορμή για μια παραδοσιακή συνταγή που ήθελα από καιρό να φτιάξω, όχι από την Κρήτη, αλλά από την Λήμνο (άσχετο.. 😝).
Είναι τηγανίτες, κατιμέρια (κατμέρια) όπως τα λένε, με το παραδοσιακό καλαθάκι Λήμνου περιχυμένες με μετιμέζι (ή μέλι).
Το Καλαθάκι
Λήμνου είναι παραδοσιακό λευκό τυρί άλμης με Προστατευόμενη
Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ). Οφείλει την ονομασία του στα μικρά πλεκτά ψάθινα
καλούπια-καλαθάκια, που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τη στράγγισή του, το
ανάγλυφο της επιφάνειας των οποίων αποτυπώνεται στην επιφάνεια του τυριού.
Κατιμέρια (τηγανίτες Λήμνου) με πετιμέζι / Pancakes ''Katimeria'' (from Lemnos island) with grape molasses
Υλικά
250 γρ. μαλακό αλεύρι (κοσκινισμένο)
250
γρ. σκληρό αλεύρι (κοσκινισμένο)
3 αβγά (ελαφρώς χτυπημένα)
1/2 κουτ. γλ. αλάτι
100 γρ. γάλα (περίπου) (σε θερμοκρασία δωματίου)
3 αβγά (ελαφρώς χτυπημένα)
1/2 κουτ. γλ. αλάτι
100 γρ. γάλα (περίπου) (σε θερμοκρασία δωματίου)
2-3
κουτ. ελαιόλαδο (για το φυλλο)
κορν φλάουερ για το άνοιγμα του φύλλου
Καλαθάκι Λήμνου (παραδοσιακό τυρί)
ελαιόλαδο (ή σπορέλαιο για το τηγάνισμα)
Για το γαρνίρισμα:
πετιμέζι (ή μέλι)
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ τα αλεύρια, που τα έχουμε κοσκινίσει, το αλάτι, τα αυγά και το γάλα. Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε ένα μαλακό ζυμάρι.
Αφήνουμε στο μπολ λίγο το ζυμάρι σκεπασμένο με μια πετσέτα να ξεκουραστεί για περίπου μισή ώρα.
Σε ξύλινη επιφάνεια ρίχνουμε λίγο κορν-φλάουερ (αλλά και στην πανω πλευρά του φύλλου) και ανοίγουμε ένα κομμάτι ζύμης όσο πιο λεπτό και μεγάλο μπορούμε (αν χρειάζεται ενδιάμεσα ρίχνουμε πάλι λίγο κορν-φλαουερ).
Μόλις ανοίξουμε το φύλλο με ένα πινέλο το αλείφουμε με ελαιόλαδο.
Ρίχνουμε το τυρί από πάνω διάσπαρτα στην επιφάνεια σε μικρά κομμάτια. Το τρίβουμε με το χέρι μας.
Παίρνουμε τον πλάστη και τυλίγουμε το φύλλο γύρω από τον πλάστη. Το σουρώνουμε προς το κέντρο και τραβάμε τον πλάστη.
Ανάλογα με το μέγεθος που έχει το φύλλο μας, το κόβουμε σε 5-7 κομμάτια.
Παίρνουμε το κάθε κομμάτι το πατάμε ελαφρώς με το χέρι να πάρει στρογγυλό σχήμα και ανοίγουμε λίγο με τον πλάστη.
Σε βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το ελαιόλαδο (ή το σπορέλαιο) και τηγανίζουμε τα κατιμέρια και από τις δύο πλευρές μέχρι να ροδίσουν.
Ta βάζουμε σε χαρτοπετσέτα να στραγγίξουν από το λάδι.
Οπως είναι ζεστά ρίχνουμε από πάνω το πετιμέζι (ή το μέλι) και τρίβουμε αν θέλουμε και λίγο τυρί ακόμα.
Μικρά μυστικά:
κορν φλάουερ για το άνοιγμα του φύλλου
Καλαθάκι Λήμνου (παραδοσιακό τυρί)
ελαιόλαδο (ή σπορέλαιο για το τηγάνισμα)
Για το γαρνίρισμα:
πετιμέζι (ή μέλι)
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ τα αλεύρια, που τα έχουμε κοσκινίσει, το αλάτι, τα αυγά και το γάλα. Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε ένα μαλακό ζυμάρι.
Αφήνουμε στο μπολ λίγο το ζυμάρι σκεπασμένο με μια πετσέτα να ξεκουραστεί για περίπου μισή ώρα.
Σε ξύλινη επιφάνεια ρίχνουμε λίγο κορν-φλάουερ (αλλά και στην πανω πλευρά του φύλλου) και ανοίγουμε ένα κομμάτι ζύμης όσο πιο λεπτό και μεγάλο μπορούμε (αν χρειάζεται ενδιάμεσα ρίχνουμε πάλι λίγο κορν-φλαουερ).
Μόλις ανοίξουμε το φύλλο με ένα πινέλο το αλείφουμε με ελαιόλαδο.
Ρίχνουμε το τυρί από πάνω διάσπαρτα στην επιφάνεια σε μικρά κομμάτια. Το τρίβουμε με το χέρι μας.
Παίρνουμε τον πλάστη και τυλίγουμε το φύλλο γύρω από τον πλάστη. Το σουρώνουμε προς το κέντρο και τραβάμε τον πλάστη.
Ανάλογα με το μέγεθος που έχει το φύλλο μας, το κόβουμε σε 5-7 κομμάτια.
Παίρνουμε το κάθε κομμάτι το πατάμε ελαφρώς με το χέρι να πάρει στρογγυλό σχήμα και ανοίγουμε λίγο με τον πλάστη.
Σε βαθύ τηγάνι ρίχνουμε το ελαιόλαδο (ή το σπορέλαιο) και τηγανίζουμε τα κατιμέρια και από τις δύο πλευρές μέχρι να ροδίσουν.
Ta βάζουμε σε χαρτοπετσέτα να στραγγίξουν από το λάδι.
Οπως είναι ζεστά ρίχνουμε από πάνω το πετιμέζι (ή το μέλι) και τρίβουμε αν θέλουμε και λίγο τυρί ακόμα.
Μικρά μυστικά:
- το ζυμαράκι πρέπει να είναι εύπλαστο και μαλακό. Αν δείτε ότι κολλάει πολύ ρίχνετε ελάχιστο αλεύρι ή αντίθετα λίγο γάλα (με προσοχή όμως και πάντα σε μικρές ποσότητες για να ελέγχετε το ζυμάρι).
- Στο άνοιγμα ρίχνετε στο πάγκο κορν-φλάουερ, αλλά και πασπαλίζετε και από την πάνω μεριά.
- Αν βγει λίγο τυρί έξω την ώρα που ανοίγετε τα πιτάκια δεν πειράζει. Στο τηγάνισμα δεν καίγεται.
- Να προσέχετε μην αρπάξουν. Δεν θέλουν πολύ χρόνο (σχεδόν 1 λεπτό από κάθε πλευρά). Ανάλογα ρυθμίζετε την θερμοκρασία.
- Αν θέλετε για πιο ελαφριά τηγανίζεται με σπορέλαιο.
- Tρώγονται ζεστά
14 σχόλια
Καλησπέρα, νόμιζα ότι εγώ είμαι μόνο "περίεργη" με το τι τρώμε στις διακοπές. Συνειδητά επέλεξα δωμάτιο χωρίς πρωινό και αρκέστηκα στο να φτιάχνω μόνη μου με ότι πιο απλό μπορούσα το πρωινό μας. Φίλη σε διπλανό από εμάς δεν το έφαγε ποτέ και πήγαινε κάπου αλλού για καλό πρωινό αλλά κατά τη δική μου γνώμη ακριβό. Το καλαθάκι Λήμνου το βάζω στις πίτες μου σχεδόν πάντα. Όταν μαζευτεί η οικογένεια όλη θα τους τα φτιάξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα δεν νομίζω να είμαστε ''περίεργες'' Ξανθή μου. Το αυτονόητο ζητάμε.
ΔιαγραφήΠάντα μου αρέσει το πρωινό στις διακοπές (άλλωτε πολύ καλό, άλλωτε λιγότερο καλό) αλλά αυτή τη φορά απογοητευτηκα.
Θα το χρησιμοποιώ κι εγώ πιο συχνά το καλαθάκι, μου άρεσε.
Δοκίμασε τα και περιμένω εντυπώσεις ;)
Καλημέρα Μάριον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ λυπάμαι για την άσχημη εμπειρία σου στην Κρήτη. Τι να πω έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η γαστρονομική εμπειρία του κάθε ταξιδιώτη θα πρέπει να είναι μοναδική και προσεγμένη άσχετα με το κόστος. Υπάρχουν τρόποι με λίγα χρήματα να φτιάξεις ένα σορό φαγητά που μπορείς να ικανοποιήσεις το καθένα. Ειδικά η κρητική κουζίνα φημίζεται για την απλότητα και την νοστιμιά των φαγητών της και επειδή ξέρω τα τοπικά φαγητά και τα προϊόντα είναι εκπληκτικά. Για το φαγάκι σου τώρα τι να πω...απλό, νοστιμότατο, θέλει το χρόνο του βέβαια αλλά αξίζει όσο το χρυσάφι. Μπράβο σου!!!
Γειά σου Ειρήνη μου!! Πολύ χαίρομαι που τα ξαναλέμε.
ΔιαγραφήΠροσπαθώ κι εγώ να μην είμαι τόσο ''ιδιότροπη'' αλλα όπως κι εσύ λες η κρητική κουζίνα φημίζεται για την απλότητα της. Κι εσύ ξέρεις πολύ καλά τι υπέροχα φαγητα αλλά και πρωτες ύλες έχετε. Μια εμπειρία κι αυτή...δεν πειράζει ;)
Το άνοιγμα του φύλλου θέλει λίγο χρόνο αλλα είναι εύκολο ζυμαράκι.
Σ ευχαριστώ πάρα πολύ.
Τα φιλιά μου
Ωραία ειπωμένα και ωραία καμωμένα! Μπράβο Μάριον με τις γκρινίτσες σου και τις νοστιμιές σου. Αποθηκεύω τη συνταγή για να την φτιάξω με το πρώτο κρύο Σ/Κ της χρονιάς!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήχιχι.. λίγο γκρίνια χρειάζεται ;)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαρία μου.
Φιλιά :)
Δικιο έχεις που γκρινιάζεις πάντως. Και πολλές φορές δυστυχώς δεν είναι μόνο στο πρωινό το πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κατιμέρια φαίνονται τόσο νόστιμα! Πολύ λαχταριστά!
Ειπα να μην πιάσω και τους άλλους τομείς Μαρία...χιχι ;)
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ :)
ΥΠΕΡΟΧΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου σ' όλα Μάριον, σχετικά με το ελληνικό πρωϊνό που πρέπει να καθιερωθεί σε όλα τα ξενοδοχεία και τους ξενώνες της χώρας μας.
Φέτος σταθήκαμε τυχεροί με την παραμονή μας στον Μάραθο Μεσσηνίας και στο εκεί ξενοδοχείο.
Οι ξένοι πραγματικά προτιμούσαν τα τοπικά προϊόντα και έδειχναν να απολαμβάνουν ότι τους φαίνονταν ιδιαίτερο στην γεύση!
Καλό φθινόπωρο και σε άλλες καλύτερες γευστικές εμπειρίες στο μέλλον.
Υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις Πηνελόπη μου. Κι εμέις περυσι κόντα στο Γυθειο που ειχαμε παει είχε εξαιρετικό πρωινό με τοπικά προϊόντα.
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ :)
Έχω σταματήσει πλέον να κλείνω δωμάτια με πρωινό, ακριβώς γιατί έχω απογοητευτεί πολλές φορές στο παρελθόν από την προσφερόμενη έλλειψη ποικιλίας και φαντασίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι πραγματικά κρίμα που δεν προβάλουμε την τοπική παραδοσιακή κουζίνα με κάθε δυνατό τρόπο.
Έχουν περάσει χρόνια και ακόμα θυμάμαι το πρωινό που τρώγαμε στη λίμνη Πλαστήρα. Χειροποίητες πίτες, μαρμελάδες και ψωμιά από τα χεράκια της σπιτονοικοκυράς μας, αυγά από τις κοτούλες τις και φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι. Ελπίζω κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε ότι σημασία πρωτίστως πρέπει να δίνεται στην ποιότητα των προσφερόμενων επιλογών και όχι στην ποσότητα.
Τα κατιμέρια σου άκρως λαχταριστά Μάριον, μου άνοιξαν την όρεξη!
Σε φιλώ
Δίκιο εχεις Ερμιόνη μου. Η αλήθεια είναι πως πάντα απολαμβάνω το πρωινό στις διακοπές, αλλά αυτή τη φορά πραγματικά ήταν απογοητευση, και πιο πολυ γιατί βρισκόμουν στην Κρήτη. Ασε πια αυτος ο φρεσκοστυμμένος χυμός, ποσο δυσκολο είναι?
ΔιαγραφήΕτσι ακριβώς δεν μετραει η ποσοτητα, αλλα η ποιότητα.
Σ ευχαριστώ πολύ, είναι πραγματικά νόστιμα!!
Φιλιά πολλά
Είναι αυτή η συνταγή που την κοιτούσα στο Facebook και ξερογλυφόμουν !!!! Τέλεια συνταγή, τέλεια παρουσίαση, τέλειες φωτογραφίες!!! Πολλά φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.artdecorationcrafting.gr
Εχετε δίκιο για το ελληνικό πρωινο. Θελει αρκετη δουλειά απο όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν οι παραδοσιακες συνταγές. Εξαιρετική παρουσίαση
Ευχαριστούμε.
Σοφία