Αυτά τα κουλουράκια είναι τα αγαπημένα μας αυτό το διάστημα. Μαζί με αυτά τα Kουλουράκια λαδιού με πορτοκάλι.
Που ομολογώ τα ψησίματα είναι πιο πολλά. Ετσι χωρίς λόγο ή και με λόγο.




Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα πεινάσουμε και φυσικά δεν θα αδυνατίσουμε. Το δεύτερο μάλιστα είναι το πιο σίγουρο.
Αυτά τα κουλουράκια πορτοκαλιού έχουν γίνει με σουσάμι & χωρίς σουσάμι.








Με τον καφέ είναι το απόλυτο συνοδευτικό, αλλά και σκέτα για μασούλημα ειναι οτι πρέπει. Είναι νηστίσιμα (για όσους δεν νηστεύουν το λάδι αυτές τις μέρες).

Δοκιμάστε τα


Κουλουράκια πορτοκαλιού

Υλικά

110 γρ. ελαιόλαδο
180 γρ. ζάχαρη
130 γρ. χυμό πορτοκαλιού
65 γρ. νερό
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
1 1/2  κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1/2 κ.γ. σόδα
500 -600 γρ. αλεύρι γ.ο.χ


Εκτέλεση

Βάζουμε σε ένα μπολ 500 γρ. αλεύρι, ρίχνουμε το μπεικιν & τη σόδα κι ανακατεύουμε.

Ρίχνουμε σε μπολ το λάδι, τη ζάχαρη, το χυμο πορτοκαλιού το νερό κι ανακατεύουμε καλά.
Ριχνουμε το ξύσμα.



Προσθέτουμε το αλεύρι. Ανακατεύουμε & ζυμώνουμε. Ανάλογα προσθέτουμε και το υπόλοιπο αλεύρι μέχρι να μην κολλάει πολύ. Η ζύμη θα είναι μαλακή και θα κολλάει πολύ λίγο στα χέρια μας.





Πλάθουμε τα κουλουράκια σε ότι σχήμα θέλουμε (περίπου 30-35 γρ. το καθένα) τα βάζουμε σε ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 C (αντιστάσεις πάνω - κάτω) μέχρι να ροδίσουν, περίπου 20 λεπτά (ανάλογα το φούρνο).

O Φεβρουάριος είναι ο γενέθλιος μήνας του blog.

Εχει κι αυτό γενέθλια τι νομίζετε. Αν και πέρυσι τα ξέχασα ή μάλλον δεν πρόλαβα να γράψω ούτε δυο λόγια (ντροπή μου και αίσχος μου!!!). Αλλά δεν παραξηγούμαστε εμείς. Αλλωστε 11 ολόκληρα χρόνια γνωριζόμαστε.
Ω ναι!!! 11 χρόνια. Κοίταγα παλιότερες αναρτήσεις για τα blogo-γενέθλια για τα 2 χρόνια, τα 3, τα 4... Αλλά τώρα είμαστε στα 11. Ουάου!!!

Πολλά μου φαίνονται. Αν και τα τελευταία χρόνια το έχω παραμελήσει λίγο, δεν βάζω όπως παλιά 1-2 αναρτήσεις κάθε εβδομάδα. Μπορεί να βάλω μια τον μήνα (ντροπή μου πάλι 😝). Προσπαθώ να το έχω σε εγρήγορση, να διαβάζω κι άλλα blogs, να γράφω. Αν και με έχει λίγο κερδίσει το instagram εν τούτοις δεν το αφήνω γιατί είμαι παιδί των blogs. Που σε σχέση με το Instagram θέλει λίγη παραπάνω δουλίτσα για να βάλεις μια ανάρτηση και χρόνο φυσικά. Να μαγειρέψεις, να βγάζεις φωτογραφίες και κατά την διάρκεια της όλης διαδικασίας (στην καλύτερη περίπτωση), να στήνεις και να φωτογραφίζεις το τελικό αποτέλεσμα. 100 φωτογραφίες για να διαλέξεις 5-6 για το blog.
Και ναι, όλο αυτό είναι χαλαρωτικό κι ωραίο.

Αλλωστε όπως το έχω ξαναπεί, για εμένα λειτουργεί ως ψυχοθεραπεία, βαθειά κι ευχάριστη ψυχοθεραπεία. Κυριολεκτικά!

Θέλει χρόνο, κόπο και χρήματα εννοείται. Γιατί είμαι χορηγός των συνταγών μου. Των props που ξεμυαλίζομαι και όλο παιρνω ένα πιατάκι από εδώ, ένα άλλο από εκεί, ένα μπολ παραπέρα, ένα ξύλο πιο παραπέρα... που πιάνουν χώρο στη κουζίνα, σε ντουλάπια, συρτάρια και όπου μπορούν να μπουν γενικά. Εχουν βγει από τα όρια της κουζίνας και απλώνονται ολούθε!!!  Εδώ έχουμε ένα θεματάκι, αλλά το έχουμε μέχρι στιγμής 😜



Λόγω της ημέρας λοιπόν είπα να βάλω μια γλυκιά συνταγή. Ενα κεικ σοκολάτας-τούρτα με μια αφράτη κι ελαφριά κρέμα μασκαρπόνε με πραλίνα φουντουκιού. Προσπαθώ εδώ και δυο χρόνια να την βάλω. Την είχα κάνει στο Christmas tea party μας που κάνουμε κάθε χρόνο, αλλά δεν είχα βγάλει καλές φωτογραφίες. Ελεγα  να βάλω αυτές που είχα, αλλά νομίζω του άξιζε του blog να το ξαναφτιάξω και να το κάνω λίγο πιο εορταστικό.




Είναι εύκολη, μπορεί να γίνει και την τελευταία στιγμή και είναι πολύ νόστιμη. Αλλά το βασικότερο πολύ ελαφριά. To ελαφριά για την κρέμα έγκειται στην ελαφριά υφή της (γιατί την κρέμα γάλακτος με όλα της τα λιπαρά την έχει.. να τα λέμε κι αυτά).



Το κέικ έχει σπορέλαιο, αλλά αυτή τη φορά το έκανα και με ελαιόλαδο γιατί τελευταία στιγμή είδα πως δεν είχα κάποιο σπορέλαιο. Οπότε και με ελαιόλαδο (ενα ελαφρύ) το κεικ ειναι εξαιρετικό. Ζάχαρη πολλή δεν έχει, εκτός από αυτό στο κεικ & λίγο στο σιρόπι για το κέικ (που κι αυτό ειναι προαιρετικό). Εντάξει έχει κρέμα γάλακτος, αλλά λίγη δεν μας πειράζει. Κι έχει φυσικά αγαπημένη πραλίνα φουντουκιού.

Γίνεται με δυο στρώσεις κεικ ή με τρεις ή με τέσσερις. Αρκεί να τα κόψετε ίσια κι όχι όπως εγώ. Αν κι έχω το ειδικό εργαλείο (τι λέγαμε παραπάνω για props??), το θυμήθηκα αφού τα είχα κόψει. Στο ίσιο κόψιμο - όπως και στις ίσιες γραμμές - έχω ένα θέμα 😛 : δεν βγαίνουν ποτέ ίσια.
Το κέικ το έβαλα σε δυο ταψάκια των 20 εκ. (δειτε πιο κατω στα Μικρά μυστικά)



Σοκολατένιο κέικ με κρέμα μασκαρπόνε & πραλίνα / Chocolate cake with mascarpone cream & hazelnut praline
(συνταγή από εδώ)


Yλικά

150 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
2 κ.σ. σκόνη κακάο
3 αυγά
150 γρ. ζάχαρης
60 ml ζεστό νερό
60 ml ηλιέλαιο (ή ένα ελαφρύ ελαιόλαδο)

Για το σιρόπι
100 ml γάλα
100 ml. νερό
2-3 κ.σ. μαύρο ρούμι (ή κονιάκ ή λικέρ)

Για την κρέμα
500 ml Κρέμα γάλακτος
250 γρ. mascarpone
3-4 κ.σ. πραλίνα φουντουκιού

κακάο για διακόσμηση


Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 ° C.

Για το κέικ χρησιμοποιούμε δυο ταψάκια των 20 εκ. (ή ένα ταψί με αποσπώμενα πλαϊνά 20 εκ.). Βουτυρώνουμε κι αλευρώνουμε το σκεύος ή βάζουμε καλύτερα χαρτί ψησίματος αν δεν είναι αντικολλητικά.

Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε το αλεύρι, το μπέικιν πάουντερ και το κακάο .

Ξεχωρίζουμε τους κρόκους και τα ασπράδια.
Χτυπαμε στο μίξερ τα ασπράδια με τα 75 γρ. της ζάχαρης μέχρι να αφρατέψει και να γίνει μαρέγκα.

Σε ένα άλλο μπολ, βάζουμε τα υπόλοιπα 75 γρ.ζάχαρης με τους κρόκους και το ζεστό νερό (όχι βραστό) και τα χτυπάμε μέχρι να αφρατέψει κι αυτό το μείγμα.




Ρίχνουμε στο μείγμα με τους κρόκους σιγά σιγά το αλεύρι και ανακατεύουμε σε χαμηλή ταχύτητα. Μετά ρίχνουμε το σπορέλαιο (ή ελαιόλαδο) κι ανακατεύουμε.

Τέλος προσθέτουμε το μείγμα με τα ασπράδια κι ανακατεύουμε με μια σπάτουλα σιλικόνης μέχρι να αναμειχθούν καλά.

Ρίχνουμε το μείγμα μοιράζοντάς το σε δύο ταψάκια (ή σε ένα). Ψήνουμε για περίπου 50-60 λεπτά ελέγχοντας να δούμε αν έχει ψηθεί (βάζουμε ένα μαχαίρι να δουμε αν βγαίνει καθαρό τότε είναι ψημένο)

Μολις ψηθεί αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει το κέικ και μετά από 5-10 λεπτα το  βγάζουμε από το βγάζουμε από τα ταψάκια και αφήνουμε σε μια σχάρα να κρυώσουν.

Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το νερο (100 ml) με 2 κουταλιές ζάχαρη και αφήνουμε να πάρει 1-2 βράσεις και  φτιάχνουμε ένα σιρόπι.

Ανακατεύουμε το γάλα με το σιρόπι και το ρούμι.



Μόλις κρυώσει το κέικ κόβουμε το κάθε κομμάτι στη μέση. Ετσι έχουμε 4 δίσκους κέικ. Τα σιροπιάζουμε ένα ένα.

Φτιάχνουμε την κρέμα χτυπώντας στο μίξερ την κρύα κρέμα γάλακτος σε σαντιγί. Προσθέτουμε το μασκαρπόνε & την πραλίνα κι ανακατεύουμε με μια σπάτουλα.

Παίρνουμε το ένα κέικ το βάζουμε σε μια πιατέλα και στρώνουμε τη κρέμα. Συνεχίζουμε έτσι και με τα υπόλοιπα μοιράζουμε την κρέμα ανάλογα και καλύπτουμε ολο το κέικ εξωτερικά με την κρέμα με μια σπάτουλα. Δεν χρειάζεται να είναι παχύ το στρώμα της κρέμας, τουλάχιστον όχι στο πλάι, μιας και θέλουμε να φαίνονται και οι γραμμές από το κέικ.

Πασπαλίζουμε με κακάο & το αφηνουμε στο ψυγείο να παγώσει για μερικές ώρες.




Μικρά μυστικά:

Το κέικ μπορείτε να το βάλετε σε μια φόρμα με αποσπώμενα πλαϊνά, 20 εκ. και μετά να κόψετε το κέικ σε τρεις δίσκους.
Εγώ αυτή τη φορά μοίρασα το μείγμα σε δύο ταψάκια των 20 εκ.και μετά το καθένα το έκοψα στη μέση κι έτσι είχα 4 δίσκους κέικ.

Εκτός από κακάο μπορούμε να ρίξουμε κι από πάνω τρίμματα κουβερτούρας.. Ακόμα μπορούμε να βάλουμε και τρούφα.

Το κέικ αφού το κόψουμε, συροπιάζουμε τους δίσκους με ένα κουτάλι ρίχνοντας το σιρόπι ζάχαρης-γάλα-ρούμι σε όλη την επιφάνεια του. Η συγκεκριμένη ποσότητα φτάνει για και τους τεσσερις δίσκους.

Αυτή την μανιταρόπιτα την έχω κάνει 4 φορές, με αυτή 5, την έχω φωτογραφήσει 2 φορές. Οι 2 φωτογραφίσεις δεν με ενθουσίασαν, καθότι ήταν με νυχτερινό φως και πως να το σώσεις αυτό!!! Επίσης, κάθε φορά που την έκανα δεν θυμόμουν ακριβώς τις ποσότητες των υλικών. Αν και τις σημείωνα, κάθε φορά κάτι άλλο άλλαζα.




Εντάξει δεν έχει και τα αμέτρητα υλικά, και γενικά είναι αρκετά προσαρμόσιμη να το πω.

Σε αυτή τη πίτα-τάρτα ενδιαφέρον έχει η ζύμη με το ελαιόλαδο και τα μυρωδικά. Κατά τα άλλα θέλει μόνο μανιτάρια και κανα δυο τυράκια. Τόσο απλά.




Η ζύμη γίνεται εξαιρετική, τραγανή ακόμα και την επόμενη μέρα. Αλεύρι μπορείτε να βάλετε μόνο άσπρο γοχ ή μισό-μισό με ολικής άλεσης ή ακόμα όλο ολικής άλεσης.




Επίσης, η κρέμα γιαουρτιου με το αυγό δεν την ''βαραίνει'' και με το τυρί που ξεροψήνεται από πάνω γίνεται ακόμα πιο λαχταριστή.




Μανιταρόπιτα με ζύμη ελαιολάδου & κρέμα γιαουρτιού


Yλικά

1/4 κούπας ελαιόλαδο (περίπου 50-60 ml)
240 γρ. αλεύρι γοχ (ή 140γρ αλεύρι γοχ & 100γρ ολικής - ή λίγο παραπάνω αλεύρι αν χρεισθεί)
1 κουτ. γλ. αλάτι
1/2 κούπα παγωμένο νερό
1/2 κουτ.γλ. ρίγανη αποξηραμένη
1  κουτ. γλ. θυμάρι αποξηραμένο

400-450 γρ. μανιτάρια
100 γρ. γραβιέρα
100 γρ. μοτσαρέλα
αλάτι πιπέρι
λίγο θυμάρι
ελαιόλαδο
1 μικρή σκελίδα σκόρδο (πολτοποιημένη)

1 αυγό
1 κεσεδάκι γιαούρτι
λίγη γραβιέρα


Εκτέλεση

Βάζουμε σε ένα ποτήρι ή κούπα το ελαιόλαδο και το αφήνουμε στην κατάψυξη για περιπου μισή ώρα, μέχρι να παγώσει (να έχει σταθεροποιηθεί).

Φτιάχνουμε την γέμιση. Κόβουμε τα μανιτάρια σε λεπτές φέτες. Ρίχνουμε σε ένα τηγάνι λίγο ελαιόλαδο και σωτάρουμε τα μανιταρια με το σκόρδο. Ρίχνουμε αλάτι πιπέρι & τα μυρωδικά. Σωτάρουμε τα μανιτάρια μέχρι να μαλακώσουν. Μπορεί να βγάλουν και λίγο υγρά, οπότε τα σωτάρουμε μέχρι να μειωθούν. Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν.


Μόλις παγώσει το ελαιόλαδο το βάζουμε σε ένα μπολ μαζί με το παγωμένο νερό, το αλάτι, τα μυρωδικά κι ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε να γίνει μια ομοιόμορφη ζύμη.

Ανοίγουμε τη ζύμη και την στρώνουμε σε ενα  στρογγυλό ταψάκι αντικολλητικό (ή ταρτιέρα) (20-22 εκ.) που το έχουμε στρώσει με λαδόκολλα.  Καλύπτουμε και τα πλαϊνά. Κόβουμε ότι περισσεύει από τη ζύμη και της δίνουμε ωραίο σχήμα περιμετρικά με τα δάκτυλά μας.



Ρίχνουμε μέσα στα μανιτάρια τα τυριά και ανακατεύουμε. Αλατοπιπερόνουμε ελάχιστα. Ρίχνουμε τα μανιτάρια στη ζύμη.



Χτυπάμε το ένα αυγό με το γιαούρτι. Στρώνουμε από πάνω από τα μανιτάρια και ρίχνουμε λιγη γραβιέρα.



Ψήνουμε σε αντιστάσεις πάνω-κάτω στους 180C, μέχρι να πάρει χρώμα από πάνω η κρέμα γιαουρτιού & να ψηθεί η βάση μας.




Μικρά μυστικά:

• Αν ξεχάσετε λίγο παραπάνω το ελαιολαδο στην κατάψυξη μην ανησυχείτε. Αφήστε το λίγο έξω σε θερμοκρασία δωματίου να ξεπαγώσει. Οχι πολύ όμως γιατί το θέλουμε παγωνένο.
• Αν χρειασθεί περισσότερο αλεύρι ή λίγο ακόμα νερό θα το δειτε την ώρα που το ζυμώνεται. Συνηθως δεν θέλει .Την συγκεκριμένη την έκανα με αλευρι γοχ (140 γρ) & αλεύρι ολικής 100γρ.) Γενικά μπορείτε να ''παίξετε'' με τις αναλογίες των αλεύρων.
• Αν είναι αντικολλητικό το ταψί δεν βάζουμε λαδόκολλα. Εγώ τη βάζω σε σχήμα σταυρού δυο λωρίδες γιατί έτσι μπορώ να βγάλω τη πίτα πιο εύκολα.
• Γενικά η ζύμη είναι εύκολη και διαχειρίσιμη (ότι κι αν κάνετε λάθος) 😉
• Τα μανιτάρια ίσως σας φανούν πολλά, αλλά με το σωτάρισμα αφυδατώνονται και μειώνεται ο όγκος τους. Μέχρι να κρυώσει άλλωστε όλο και κάτι θα τσιμπίσετε!!!